Μια κυβέρνηση μπορεί να κάνει λάθη, να έχει κακή πολιτική, να πέφτει έξω στους υπολογισμούς της, να προκαλεί την αντίδραση κοινωνίας. Έτσι είναι η πολιτική. Αλλά αυτό που ζούμε με τη σημερινή κυβέρνηση δεν έχει προηγούμενο. Δεν ξέρεις αν πρέπει να γελάς ή να σε πιάνουν τα κλάματα.
Δεν είναι καν πολιτική: Συνεδριάζει το υπουργικό συμβούλιο και είναι σαν να βλέπεις το τσίρκο Medrano: ακροβάτες, ταχυδακτυλουργοί και θηρία- ακόμη και κλόουν.
Μιλάνε οι υπουργοί και δίνουν τη εντύπωση ότι κάνουν το νούμερό τους σε επιθεώρηση. Εμφανίζεται ο Πρωθυπουργός και ο κόσμος νομίζει ότι βλέπει ταινία επιστημονικής φαντασίας.
Μικρό απάνθισμα από όσα συμβαίνουν στις μέρες μας και μοιάζουν περισσότερο με κακό όνειρο, αν όχι με εφιάλτες:
Ο πρωθυπουργός κηρύσσει κάθε εβδομάδα το τέλος της πανδημίας και ενώ από την επομένη αυξάνουν κρούσματα και οι θάνατοι, αυτός επιμένει ότι «βγαίνουμε νικητές». Η πεντάμηνη καραντίνα που άρχισε με 170 διασωληνωμένους βρίσκεται ήδη στου 740 και ανεβαίνει. Το σίγουρο είναι πάνω από 8.000 άνθρωποι ως τώρα δεν βγήκαν νικητές…
Για τον πρωθυπουργό όμως το θέμα είναι ότι στο Βέλγιο είναι περισσότεροι. Και σε τελευταία ανάλυση μπορούμε πλέον, χάρη στην κυβέρνησή του, να υποβάλουμε αιτήσεις στα υπουργεία ηλεκτρονικά και να μας βγάζουν ό,τι χαρτί θέλουμε.
Όπως θα βγάζαμε και τις συντάξεις με ένα κουμπί, αν τον είχαμε πάρει τοις μετρητοίς το περασμένο καλοκαίρι. Τελικά ο ίδιος έβγαλε τον υπουργό, αλλά οι συντάξεις ούτε με τον καινούργιο βγαίνουν.
Πάνω από ένα χρόνο τώρα η κυβέρνηση δεν μπορεί να καταλήξει ποιο είναι το φάρμακο για να μειωθούν τα κρούσματα. Ως τώρα τα αντιμετώπιζε με τη μέθοδο «κλειστά όλα». Από εδώ και μέρα με την αντίθετη: «Ανοιχτά όλα».
Το μόνο που δεν αλλάζει είναι η επικοινωνιακή βουλιμία του πρωθυπουργού. Θέλει να παίζει κάθε μέρα στην τηλεόραση- ακόμη και για να ανακοινώσει ο ίδιος προσωπικά… αγώνες αυτοκινήτων.
Ήδη εξαφάνισε τον υπουργό Υγείας από τη δημοσιότητα, για να πάρει τη θέση του με συνεχή «διαγγέλματα»- που κάνουν μόνο οι αρχηγοί κρατών. Είναι ικανός να λέει ακόμη και τον καιρό αρκεί να βγαίνει στην τηλεόραση.
Και τι πούμε για την εξωτερική πολιτική; Παραμονή της εθνικής επετείου το είδε επικεφαλής αποικίας και έσπευσε να υποδεχθεί ένα αμερικανικό αεροπλανοφόρο. Την ίδια στιγμή οι προπαγανδιστές του διακινούν ότι ο Μπάιντεν του είπε: «Αν έχεις κανένα πρόβλημα, να με πάρεις τηλέφωνο».
Βάλε το χέρι σου, Μεγαλοδύναμε. Τι τηλέφωνο να πάρει; «Έλα Τζο, εδώ Κυριάκος». «Τι; Δεν ακούω, πάρε το μηδέν»;
Διατείνεται ότι είναι ο καλύτερος στην Ευρώπη προβάλλοντας- στο Βήμα- ότι σε αυτόν οφείλεται το Ταμείο Ανάκαμψης, το «Πιστοποιητικό Εμβολιασμού» -που δεν υπάρχει ούτε θα υπάρξει όπως το εννοούσε- και οι… επαφές των Ευρωπαίων με την Τουρκία!
Ούτε που του περνάει από το μυαλό γιατί ουδέποτε της επέβαλαν κυρώσεις. Εκτός αν το μετράει στις επιτυχίες του και αυτό: ο ίδιος έλεγε οι κυρώσεις δεν είναι για να επιβάλλονται, αλλά για να λέγονται και… τους έπεισε.
Μια κυβέρνηση «περιβόλι»
Κατά τον πρωθυπουργό και η κυβέρνηση. Περιβόλι. Πάρε τον έναν και χτύπα το άλλον- όταν δεν χτυπιούνται μόνοι τους μεταξύ τους. Ο ένας ανοίγει τα μαγαζιά το πρωί, ο άλλος τα κλείνει το μεσημέρι και ο τρίτος δεν είχε πάρει καν είδηση ότι είναι κλειστά.
Άλλος υπουργός ισχυρίζεται πως ό,τι δίνει σήμερα η κυβέρνηση σε επιδόματα θα το χαρίσει, ο άλλος λέει ότι θα το πατσίσει με την ανάπτυξη και ο διπλανός τους σε κρίση ειλικρίνειας τους γειώνει: «Οι σημερινές παροχές είναι αυριανοί φόροι».
Ένας νεόκοπος άνευ χαρτοφυλακίου-τύπου Βίσμαρκ – «τρεις καθηγητές και πάει η πατρίδα»- που διεκδικεί δάφνες μέντορα του Πρωθυπουργού είπε στα σοβαρά ότι οι πολλές ΜΕΘ φέρνουν και πολλούς θανάτους. Και δεν χρειάζεται να εμπλακούν οι κλινικάρχες στην αντιμετώπιση πανδημίας, γιατί δεν χρειάζονται άλλα κρεβάτια.
Στο πνεύμα του, μια λοιμωξιολόγος που εκπροσωπεί την φιλοκυβερνητική πτέρυγα στην αρμόδια Επιτροπή του υπουργείου Υγείας, δηλώνει ότι δεν είναι πολύ να πεθαίνει το 20% των ασθενών εκτός ΜΕΘ, αλλά παραμένει στη θέση της.
Ένας άλλος υπουργός λέει ότι προστατεύει τα μέλη της εν λόγω επιτροπής κρύβοντας τα πρακτικά των συνεδριάσεών τους. Δηλαδή τους εκβιάζει για να συντονίζονται με την κυβερνητική βούληση, που τους ακούει. Αρκεί να της λένε αυτό που τη βολεύουν.
Μια συνάδελφός του θέλει να πιστέψουμε ότι μια δωρεά που δέχεται το δημόσιο μπορεί να του κοστίζει δυο εκατ. ευρώ και να παραμένει δωρεά. Σαν τη Στατιστική Υπηρεσία που σε χρόνο με ύφεση 8,2%, βρίσκει… αύξηση της απασχόλησης.
Ελλάς, το μεγαλείο σου…
Μια ψιλό- ούφο γενική γραμματέας κάνει φέιγ-βολάν τις αποφάσεις για απευθείας αναθέσεις και κανείς δεν ξέρει αν λογοδοτεί στο Μέγαρο Μάξιμου ή στον προϊστάμενό της υπουργό.
Ο ίδιος υπουργός κάνει πως δεν ακούει εδώ και μέρες ότι οι πολίτες πληρώνουν αστυνομικούς και οχήματα για να φρουρούν έναν περίεργο τύπο, επειδή τάχα κινδυνεύει από τη 17Ν, που.. δεν υπάρχει, όπως ξέρει ειδικά ο συγκεκριμένος υπουργός. Ο εν λόγω «στόχος» εμφανίζεται σε εκπομπές δεύτερης κατηγορίας – και πριν ήταν manager μιας κυρίας του «ερωτικού σινεμά», αλλά για κάποιο λόγο θεωρείται σπουδαίος. Αυτόν το λόγο δεν μας λέει ο υπουργός της μπανανίας.
Ένας εξωκοινοβουλευτικός υφυπουργός άνευ .. αντικειμένου -τι σημαίνει «συντονισμός του κυβερνητικού έργου»;- αυτοχρίζεται υπουργός Υγείας και αναγγείλει τεστ που θα κάνουν μόνοι τους οι πολίτες. Την επόμενη φορά θα πάθει Νικήτα Πλατή και θα εξαγγείλει εγχειρίσεις έξω από τα ρούχα.
Μια εμβληματική βουλευτής κομπάζει ότι θα πάει για Πάσχα και «κανείς δεν θα την σταματήσει», ενώ ένας πρώην πωλητης αμφιλεγόμενων προϊόντων σε περιθωριακά κανάλια που είναι σήμερα υπουργός, βαφτίζει ένα νήπιο μέσα στην καραντίνα και το κάνει βούκινο στο κοροΐδα.
Ένας στρατηγός ανακαλύπτει ότι μια πρώην παίκτρια σε ριάλιτι είναι «σοπράνο παγκοσμίου φήμης «και -ενώ η αρμόδια Επιτροπή την έκοψε- της αναθέτει να κακοποιήσει τον εθνικό ύμνο στην ήδη κακοποιημένη από τα μπετά Ακρόπολη και να διαφημίσει τα ρούχα της εταιρίας που είχε ιδρύσει η πρωθυπουργική σύζυγος.
Μια «καλή» υπουργός στην αρχή δεν ήξερε αν έτρεχε κάτι μετά τον Λιγνάδη, αλλά μετά ανακάλυψε ότι την εξαπάτησε, όμως δεν τον είχε επιλέξει η ίδια. Ωστόσο σε ένα μήνα θυμήθηκε ότι μάλλον δική της ιδέα ήταν, αφού εν τω μεταξύ πληροφορήθηκε ότι είχε ζητήσει την παραίτηση, που η ίδια έλεγε ότι υπέβαλε μόνος του, αλλά το ξέχασε και της το θύμισε άλλος υπουργός.
Ποια παραίτηση; Ούτε μια συγνώμη δεν έχει ζητήσει κανείς ως τώρα με τόσα από αποκαλύπτονται για τον «καλλιτεχνικό διευθυντή» τους.
Η ίδια υπουργός έριξε μπετά στον ιερό βράχο της Ακρόπολης, που επέζησε για δυόμιση χιλιετίες, ως παγκόσμιο μνημείο, αλλά τώρα εξελίσσεται σε Βάρης-Κορωπίου.
Μιλάμε για κυβέρνηση για την οποία ψηφίζουν μεταξύ άλλων και βουλευτές κλώνοι όσων έχουν εισαχθεί από τον ΛΑΟΣ με αποτέλεσμα το κόμμα που δεν θα συνεργάζονταν ποτέ με τα άκρα να γίνεται το ίδιο άκρα.
Μέσα στην τούρλα του Σαββάτου γνωστοί και μη εξαιρετέοι δημοσκόποι εμφανίζουν πίτες και κολώνες που δείχνουν ότι μια κυβέρνηση με αποτυχημένους υπουργούς, έναν προς έναν, είναι επιτυχημένη.
Το καλύτερο τους είναι ότι εισάγουν νέους κανόνες στην πολιτική επιστήμη: όσο χειροτέρα πάει ένας Πρωθυπουργός, τόσο περισσότερο τον ψηφίζουν οι πολίτες που τον λούζονται.
Ελλάς, το μεγαλείο σου βασίλεμα δεν έχει…
Πηγή: Anoixtoprathyro (Γιώργος Λακόπουλος)
Δημοσίευση σχολίου